اشیاء پرنده ناشناس!

از بچگی به این موضوع علاقه داشتم، یادمه یه مجله نجوم تو خونه داشتیم که عکس موجودات فضایی داخلش بود، با همون صورت بیضی شکل و چشمای درشت. میترسیدم از ریخت و قیافه اشون، ولی بازم به این موضوع علاقه داشتم. یه نصفه دوربین شکاری (یعنی فقط نصف دوربین بود و نصفه دیگه اش نمیدونم چه بلایی سرش اومده بود) داشتیم که با یکی از بچه ها هر شب کره ماه رو باهاش رصد میکردیم. همیشه آرزو داشتم یه تلسکوپ داشتم، و همیشه بدون اینکه بدونم قیمتش چنده، فکر میکردم خیلی گرونه و بابام نمیتونه برام بخره! راستش الانم نمیدونم قیمت یه تلسکوپ چنده! با اون نصف دوربین در رویای فضا نورد شدن و ستاره شناس شدن هر شب یک تصویر بی کیفیت از ماه رو رصد میکردیم و فکر میکردیم چقدر خفنیم. سالها از اون روزها و شب ها گذشت، و کم کم این علاقه به ستاره ها و آسمان شب در من کمرنگ شد. دوران دبیرستان بودم فکر کنم، شبکه چهار یه برنامه ای داشت به اسم آسمان شب با اجرای سیاوش صفاریان پور که در مورد نجوم و آسمان و کهکشان صحبت میکردن، و من بخاطر علاقه کودکی این برنامه رو دنبال میکردم. تا اینکه یه خبر از یک دوست قدیمی منو دوباره به تکاپو انداخت تا اطلاعاتم رو در مورد فضا تکمیل کنم. خبر با این جمله شروع شد؛ دیشب یه فضاپیما دیدم! و همین جمله کافی بود تا من چشمام برق بزنه و منتظر شنیدن جزئیات اتفاق باشم. ماجرا اینطور پیش رفته بود که یک شیء پرنده ناشناس تو آسمون شب دیده بود که دو تا نور به دور یک نور بزرگ تر در حال چرخش بودن، مثل چرخش زمین و سیارات به دور خورشید. بدون اینکه صدایی تولید بشه. این ماجرا به شدت ذهن منو به خودش مشغول کرد، و من از فردای اون روز در حال جمع آوری و مطالعه در این زمینه بودم. سایت ناسا هم شخم زده بودم و کلی دیتا جمع کرده بودم. تو اون روزها مجله دانستنی ها یه شماره چاپ کرده بود و به موضوع اشیاء پرنده ناشناس (UFO) پرداخته بود، که خوندن مجله هم به تکمیل اطلاعات من کمک کرد. بعدها فهمیدم خیلی قدیم تر ها (قبل از انقلاب فکر کنم)، یک شیء ناشناس تو آسمون کشور دیده میشه که به سه فروند از هواپیماهای نیروی هوایی دستور تعقیب و گریز داده میشه و به نقل از خلبان فرمانده عملیات، وقتی به نزدیکیش میرسن، به یکباره سیستم برق و موتور جت ها خاموش میشه و اون جسم ناشناس در یک چشم بهم زدن ناپدید میشه، و بعد دوباره هواپیماها روشن میشن!

همه این اتفاقات جالب و مهیج و بسیاری دیگر از شواهد انسانی از احتمال حضور فرازمینی ها خبر میده، همچنین شواهد تاریخی که نشون میده در گذشته بشر از فرازمینی ها م میگرفته و تمدن های عظیم و پیشرفته مصر و ایران و خیلی جاهای دیگه وام گرفته از تکنولوژی فرازمینی ها بوده، همه اینها باید نشون بده که ما قطعاً تنها نیستیم. اما چرا هیچ کدوم رسماً ثابت نشده؟ چرا انسان ها احتمال وجود فرازمینی ها رو کتمان و پنهان میکنن؟ چرا خود فرازمینی ها خیلی مرموز و پشت پرده حضور دارن؟

این دنیای بی نهایت قطعاً فقط میزبان موجودات زنده روی کره زمین نیست، و ما انسان ها تنها نیستیم.